şaka yapmıyorum, abartmıyorum, vizontele tuuba'yı belki elli sekiz kere izlemişimdir.
yine de hala daha evvel atladığım şeylere rastlıyorum.
mesela kütüphane müdürü tarık akan bir gece eve döndüğünde karısı salıncakta sallanıyor, elinde rakı kadehiyle.
tarık yanına oturuyor, farkediyor ki kadın biraz evvel ağlamış. ağlamışsın? diyor. kadın kafasını sallıyor.
tarık ne diyor? niye ağladın be, n'oldu, hayırdır bir derdin mi var, demiyor. sarılayım da geçsin yapmıyor.
"iyi geldi mi bari" diyor. yaa, öyle diyor. empati empati.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder