kimyamız tuttu

malumunuzdur ve muhtemelen itirazınız yoktur ki, kadın erkekten daha çabuk, daha kolay unutur. bu gerçek, pratikte şöyle gerçekleşir: hadi be, o elemanla mıymış?  nası ya? ne işi var onla? (bakınız: kadınların hayatlarında biri olmadan yaşayamaması.)

bu pratik, o herifin her halde senden daha "kötü" olmasını kastederken, bir yandan da kendini sorgulayıp düşünmeye sevk eder. e o zaman - onlaysa şimdi - ne alaka - o zaman bizimki? - e benleyken öle diildi - bu nasıl değişim - ben tanıyamamışım o zaman - vb...

çabuk unutmak, şoku hemen atlatmış olmak, bir yandan da kimin daha çok sevmiş olduğuyla ilintilenir akılda ve bu da acı verir tabii.

ama konu o değil. asıl önemli olan kadının daha çabuk unutmasının ve alakasız bir herifle görülmesinin sebebidir.  ben buna altyapı eksikliği diyorum. şöyle ki;

anlatır, anlatırsın, konuşur, konuşursun, ikinizden tut, hayattaki misyonuna kadar bin kalem şeyden bahseder ve fark edersin ki, muhabbetten keyif alınıyor, kadın hiç böyle muhabbet etmemişcesine gözlerini açmış dinliyor, soruyor, katılıyor, gülüyor.

işte hata da burda oluyor. ayrılınca kadın, o ilginç ve keyifli şeylerden muhabbet etme klasörünü çat diye kapatıyor, kapatabiliyor, devam ediyor. kapatabiliyor çünkü zaten yeni bir klasör, çok mazisi yok, ilk defa bu arkadaşla açılmış, tamam keyifliymiş ama daha alışılmamış bile. dolayısıyla hayata engin'le devam edilebilir, problem yok, engin bildiğimiz engin, alışkın olduğumuz bir sima.

yani bizim orbitalden ayrılır ayrılmaz daha evvel hiç kullanmadığı bu klasörü bir kenara atıp, eski hayatına devam edebiliyor, altyapı eksikliği olan, bu klasörü yeni açmış olan kadın. bizim (erkek) cephede ise olay başka türlü yürüyor: kimyamız tuttu deniyor, aynı şeylere ilgi duyuyoruz deniyor ama ayrılınca? ayrılınca o dosya bir türlü kapanmıyor, dosyanın bağımlısı, müptelası olmuşuz, çok uzun zamandır kullanıyoruz. dosya kapanmayınca da yeni dosya açılamıyor, sıkıntı yaşanıyor, problem çıkıyor, bu arada engin'le bizimki kol kola dolanıyor. yani öyle oluyormuş, bizim bi arkadaş anlattı.

bence bu bahsettiğim, kadının erkekten daha kolay unutmasının yüzlerce sebebinden biri. bizim çevremize uyarlanmış versiyonu. başka senaryolarda tamamen bilinmedik başka sebepler çıkacaktır ama sonuç hep aynı olacak, kadın daha çabuk unutacaktır.

murat boz - dönmem ben sana. konuyla alakalı denk geldi, bu şarkı, cemali - duymak istiyorum hissiyatına yakın şeyler yaratıyor bende.

not: "abi" diyen kadınlara daha fazla dayanamayabilir, tüm adab-ı muaşeret kurallarını hiçe sayabilirim.