1 Aralık 2011 Perşembe

ağaçlar ormana dönmeli yurdumda

ofisi sempatikleştireyim dedim, ikea'dan yapma çiçek aldım, önümdeki kısa dolabın üstüne koydum.
şimdi çiçek bana bakıyor, ben çiçeğe bakıyorum.
çiçeğin gerçeğiyle imitasyonu arasında insanın ruh haline etkileri açısından dağlar var.
plastik insanı düşündürüyor.
he hiç hayatımda gerçek çiçeğim oldu mu, olmadı. ilkokulda pamuktan fasulye yetiştirdiydim en son.
ama orda burda gördüğüm gerçek çiçekler düşündürmüyor, bu düşündürüyor.

Hiç yorum yok: