uzak mesafe

uzak mesafe ilişkilerinde atlanılmaması gereken bir eşik var: uzak mesafeyi kısaltma kararını alma eşiği. diyelim ki artık dayanamadınız, uzak mesafedeki sevgilinizin yanında olmak için onun şehrine taşınmaya karar verdiniz. çok önemli karar baktığın zaman.
konuştunuz, derdinizi anlattınız, yanına gelmek istiyorum, hep beraber olalım istiyorum dediniz. tamam dedi, pılınızı pırtınızı toplayıp, gemileri yakıp, gittiniz. ama olmadı işte. eğer erkekseniz (kadınsanız bilmiyorum, orayı daha düşünmedim), bi' kere kafadan güçsüz duruma düştünüz. yeni bir yerde, bilinmedik bir ortamda, yeni bir akvaryumdaki balık gibisiniz. o sizden daha tecrübeli, konuya hakim. siz uyum sağlamaya çalışan mülteci gibiyken, onun dertlerinin yanına kendinizinkileri de yüklediğinizin farkında değilsiniz. farkında olsanız da yapacağınız bir şey yok, mecburen yükleyeceksiniz. artık hem güçsüz, hem de yüksünüz. bilin bakalım sonunda ne olacak?
aşk her şeyi affeder diyeceksiniz. benim gördüklerim öyle demiyor.
o zaman işin doğasını bozmamak lazım. uzak mesafe ilişkisiyse bırak uzak mesafe ilişkisi olarak kalsın. işin kimyasını değiştirme. yakınını uzağa çevirmeye çalışınca otomatikman problem çıkmıyor mu, uzağını yakınlaştırmaya çalışınca neden çıkmasın?

bir çaresi bulunur.