üsküdar vapuru

iş zamanı iş gibi, iş sonrası mesai sonu eve dönüş gibi, tatil zamanı da tatil gibi hissedilir. bir de kafa karıştıran ara dönem var. iş için bir yere giderken yoldaki zaman. okulu kırmayla aynı kafaya denk düşüyor. sahne değişince kafa da bir anda karışıyor. adam çime oturmuş çay içiyor, simitçi simit satmaya devam ediyor, birileri müzik dinliyor. fotoğraf makineli turistler var. aceleci değiller, yetişmiyorlar. masa başında çalışırken kafanı kaldırıp tavana bakmak gibi bir hissiyat, garip geliyor adama. bu garipliğin tavan yaptığı vaka, yakınını kaybettiğin gün olabilir. yakınını kaybettiğin gün sana en çok koyan, her şeyin devam etmesi olabilir. omuzlardan tutup silkme ihtiyacı duyulabilir. insanların umursamıyor gözükmesi sinirden çıldırtabilir. ama hep devam hep devam. önceden alıştıralım kendimizi, o gün gelince kimse bilmiyor, hatta belki bilenler de pek umursamıyor olacak.

ölüm pornosu

chuck palahniuk'un kitabından:

"bayan wright, büyüme çağında gittiği dini okulda bütün kızların kulaklarını örtecek şekilde eşarp taktığını söyledi. kitab-ı mukaddes'e göre kutsal ruh, meryem ana'nın kulağına fısıldadığı anda meryem ana hamile kaldı. tek bir yanlış fikir duyduğunda, masumiyetini yitiriyordu insan. tek bir detay, çok şey demekti ve insanın hayatı kararıyordu. bilgi yüzünden insan aşırı dozdan ölüyordu.
yanlış bir fikir insanın içinde kök salıp büyüyordu."